تبريز مرکز استان آذربايجان شرقي ایران است . در 46 درجه و 25 دقيقه طول شرقي و38 درجه و دو دقيقه عرض شمالي از نصف النهار گرينويچ با وسعت حدود 11800 کيلومتر واقع شده است و ارتفاع آن از سطح دريا 1340 متر مي باشد . جمعيت تبريز در سال ۱۳۹۵ خورشیدی بالغ بر ۱٬۵۵۸٬۶۹۳ نفر بوده‌است. تبريز از سمت جنوب به رشته کوه منفرد هميشه پر برف سهند و از شمال شرق به کوه سرخ فام عون بن علي (عينالي) محدود مي شود. رودخانه آجي چاي (تلخه رود) از قسمت شمال وشمال غرب تبريز مي گذرد وبعد از طي مسافتي قابل توجه در دشت تبريز به درياچه اروميه مي ريزد ومهرانرود از ميانه تبريز مي گذرد که اکثراَ در فصول مختلف سال بي آب است.

تبریز، یکی از طویل‌المدت‌ترین پایتخت‌های ایران بوده‌است ؛ این شهر پایتخت سیاسی ایران در دوران روادیان، اتابکان، خوارزمشاهیان، ایلخانان، چوپانیان، جلایریان، قراقویونلوها، آق‌قویونلوها، صفویان، ولیعهدنشین ایران در دوره قاجاریان بوده‌است.

تبریز به عنوان شهر اولین‌ها، شهر بدون گدا، پایتخت گردشگری اسلامی در سال ۲۰۱۸، امن‌ترین شهر ایران، سالم‌ترین شهر ایران، دومین شهر صنعتی ایران، دومین شهر دانشگاهی ایران، دومین قطب علوم پزشکی ایران، قطب خودروسازی ایران، قطب قطعه‌سازی ایران، قطب تولید موتور دیزل خاورمیانه، شهر جهانی بافت فرش و ... شناخته می‌شود.